Onvoorstelbaar sterk

Dat ik niet goed ging kunnen slapen zonder mijn mace'je dicht bij mij was te verwachten.. tóch heb ik me tegen ieders verwachtingen in kunnen inhouden om te bellen met intensieve tot 7u15. 

De mevrouw neemt nog maar op of ik hoor mijn mace'je al huilen aan de andere kant van de lijn. Mijn hart.. De verpleegster die voor hem zorgt klinkt heel rustig en zegt dat ze hem gaat opfrissen en een flesje geven. Ik wil dit liever allemaal zelf doen maar het is nu zo. Hopelijk krijgt ze mijn flink ventje rustig en tevreden. 

Terug herenigd 

Rond 10 uur komen ze ons zeggen dat Mace rond 10.45u terug naar de kamer wordt gebracht. Oh yeey! Toch heb ik een beetje schrik hoe mijn mace'je gaat zijn... gisteren zag hij er zo zielig uit, helemaal gezwollen, net een ander kindje... 

Hij wordt de kamer binnengereden in zijn mooi versierd bedje en ik zie hem al rondkijken. Dit is al super nieuws want gisteren kreeg hij zijn ogen niet open door de zwelling. 

Onze meneer is ook super vrolijk. Lachen - spelen - niks is er te veel aan! Niet te geloven hoe sterk jij bent en hoe snel jij herstelt! 

Mijn hart maakt echt sprongetjes vandaag! Ik ben ZO blij dat jij er zo goed uit ziet. Mijn (emotioneel) vatje wordt vandaag echt terug bijgetankt. Ik loop rond met vlinders in mijn buik en trots dat ik op jou ben! Niet te verwoorden... 

Met ups en downs

Zoals de titel het al verklapt gaat het vandaag met ups en downs... Het ene moment ben jij vrolijk en speel jij heel erg wild zoals vroeger en de andere moment heb je pijn en ben je ongemakkelijk en boos. 

Ik vind het heel moeilijk om je te zien huilen, je niet te kunnen helpen en weten dat je pijn hebt.. machteloos.. ik zou zo alles van je willen overnemen kleine man. Maar dat gaat niet, ik kan er alleen zijn voor jou en je helpen waar ik kan. 

Vanmorgen hadden ze de pijnstillers iets afgebouwd maar deze zijn terug verhoogd. Zelfs met de extra dafalgan komt de pijn er na een tijdje terug door. Nergens voor nodig! Jou comfort staat hier hoog op hun prioriteiten lijstje. Top!

Bang afwachten

We hebben de indruk dat de klachten waarvoor we zijn beginnen rondzoeken wat er mis was met jou beginnen afnemen. Je kijkt aandachtig, reageert als er iets beweegt rondom je en je kijkt nog amper scheel. Bijzonder. Wat gebeurd er toch allemaal met die tumoren in je hoofdje? Want die zitten er jammer genoeg wel.. ongeacht de klachten.. 

Ik vind het best beangstigend om (voor de operatie) een kerngezond kindje te zien spelen, lachen, evolueren waar toch zo veel mis mee is.

Zoveel vraagtekens... zo weinig antwoorden.. ik wil weten waar we voorstaan en wat ze verwachten om te bereiken. Samen kunnen we veel meer dan ze denken kleine man!