Guess who’s back

Gepubliceerd op 25 september 2020 om 10:43

Misselijk en braken 

Brrrrrr... iets waar ik spontaan koude rilling bij krijg en altijd angst voor heb gehad gebeurde gisterenavond. Wij lagen zelf ook al even in ons bed toen ik plots Mace hoor overgeven. Zo grellig! In zijn slaap (dus al liggend), hoor ik hem braken. Ik haast me de trap af en ja hoor... ik vind hem terug in zijn eigen hoopje braaksel. Zo'n zielige setting... 

Ik til hem snel uit zijn bedje en leg hem op het verzorgkussen. Zijn hoofdje raakt mijn borst even kort en er gaat onmiddelijk een alarmbelletje af. Koorts! Die voelt warm aan... Ik ontdoe hem eerst van zijn vieze pyjama en fris hem beetje op waarna ik zijn temperatuur meet. 38,7. We have a winner. 

Ik neem een frisse pyjama uit zijn kast en breng Mace in zijn body naar Jim in ons bed boven waar Lewis ook al lekker bij ligt ondertussen. Twee verdiepen lager neem ik contact op met Leuven. De kinderarts besluit redelijk direct dat we sowieso nu langs moeten komen voor klinisch nazicht en bloedname. Snel een zak maken, verstand op 0 en richting Leuven. 

Middernacht 

Om 10 minuten na middernacht komen we toe in een (bijna) verlaten parking van het uz Leuven. Toch ook een beetje spooky. Het anders o-zo drukke ziekenhuis valt ook stil 's avonds. Of toch min of meer want achter gesloten deuren gebeurd er natuurlijk een hele hoop. 

Eens boven op dienst vliegen de verpleegsters er onmiddelijk in. Eerst word Mace terug wat opgefrist want toen we de parking binnenreden moest hij alweer braken. Dan prikken ze zijn poortje aan voor bloedname, zakje om urine op te vangen kleeft al op de juiste plaats en ook een neus -en keelstaal en de befaamde Coronatest worden opgestuurd. (Coronatest #3 voor Mace trouwens!) 

De dokter probeert Mace na te kijken maar hij maakt het hem alles behalve simpel. Mace is echt over zijn toeren en zo verdrietig. Het is dus absoluut niet gemakkelijk om naar de longen te luisteren bv. Op het eerste zicht ziet het er allemaal oké uit en besluit de dokter om ons te installeren voor de nacht om zo de resultaten af te wachten. 

Slaapwel Leuven

Onze kleine held is net geïnstalleerd in zijn bedje en bijna in slaap wanneer zijn maagje besluit om alles er terug uit te gooien. Heel zijn bedje onder. Mace wordt terug opgefrist, proper bed en we beginnen aan poging 2. 

Rond 02u00 vallen we allebei in slaap. 

Een paar minuten na 4 uur word hij wakker. Over zijn toeren. Verdrietig. En ja hoor... ook terug koortsig. Ik duw op het belletje om de verpleging te bellen en zij bellen even met de dokter. "Dafalgan toedienen en nog niet starten met antibiotica", luid zijn advies. Mace zijn witte bloedcellen staan deze keer best goed en daarom starten we niet onmiddelijk aan 3 dagen antibiotica. Er is dus nog hoop op een weekend thuis. 

PleasePleasePlease

Een weekend thuis... ik hoop het zo! Het ging zo'n leuk weekend worden en ik heb er naar uit gekeken. Zo typisch dat het weer even niet loopt zoals gepland. Om moedeloos van te worden. Mace gaat voor... sowieso... maar soms wens je toch even dat ons leven niet zo 'on hold' staat zoals nu. Even niet in het teken van ziekenhuizen, dokters en naalden. Maar ik ga niet klagen! Want er zijn gezinnen die hier veel langer moeten verblijven en wiens leven veel langer on hold staat. Het kan altijd erger. 

En dan nu...

Ondertussen is de voormiddag al voorbij de helft en hebben wij buiten een derdejaars student nog niemand gezien. Hopelijk snel duidelijkheid over wat er speelt in Mace zijn lichaaampje en wat we daarvoor moeten doen. Thuis uitzieken? Of hier een paar dagen antibiotica-infuus? 

De Coronaswab kwam ondertussen al negatief terug. Dat is het dus al zeker niet. 

Zou het misschien gewoon een weerbots zijn van zijn lichaam op de turbulente start van de week? Het was ook niet niks hè. Nuchter zijn, echo van zijn hart, narcose, scan en dan nog een dubbele dosis chemo.  Je lijf zou voor minder even in staking gaan... toch? 

Duimen jullie mee dat wij zo snel mogelijk kunnen vertrekken? Wij willen naar huis.

Reactie plaatsen

Reacties

Marc Janda
4 jaar geleden

🀞🀞🀞🀞🀞 wij duimen mee ...
Omi & Opi xxx

duerinck natalie
4 jaar geleden

wij duimen hier mee, hopelijk mag je thuis je weekend doorbrengen

Linda Van der Vloet
4 jaar geleden

Wij duimen mee πŸ‘πŸ‘πŸ‘de moed niet laten zakken

Lieve Goossens
4 jaar geleden

Lieve Mace
We duimen mee voor jouβ€πŸ€β€πŸ€β€

Weijns Jacqueline
4 jaar geleden

Wij duimen mee voor jullie.

Mieke Vanhove
4 jaar geleden

Fingers crossed en veel beterschap voor Mace en sterkte voor jullie <3 <3

Sandra joos
4 jaar geleden

Hey Eline, hou de moed erin. Na de goede resultaten van de scan eerder deze week hopen we voor Mace dat het allemaal meevalt.hou de moed erin he?fingers crossed 🀞🏻🀞🏻🀞🏻🀞🏻

Anny en guy
4 jaar geleden

Wij duimen mee met jullie 🀞🀞🀞
Anny en Guy (buren van Marc en Sandra).

An Velghe
4 jaar geleden

Ook ik duim mee dat jullie een rustig weekend thuis mogen tegemoet gaan! Hou de moed er in! We denken aan jullie!

Martine
4 jaar geleden

Wij duimen hier ook mee.

Martine Voets
4 jaar geleden

Wij duimen ook mee.

Zinzi
4 jaar geleden

Wij duimen mee 🀎!

Christel Beyers
4 jaar geleden

Lieve Mace, dappere mama en papa,
Natuurlijk duim ik mee dat jullie snel weer naar huis mogen. Zijn kaarsje brandt hier nog steeds.
Veel liefs, kracht en moed.
Chris. Xxx

Catherine Fimmers
4 jaar geleden

Ik duim mee dat jullie Leuven snel kunnen verlaten !!! Super super veel beterschap voor Mace, duimen naar boven πŸ‘πŸ»!!

Karen
4 jaar geleden

Dikke duimen!! Ik hoop zo dat jullie naar huis mogen!!

Isa Van den bossche
4 jaar geleden

Komt goed juist nu n'a zo een goed nieuws in het begin van de week
🀞🀞🀞